Even kijken wat er zo al is ingezonden in Apeldoorn.
In kooi 1 zit natuurlijk een zangkanarie, in kooi 1.000 een geel schimmel kanarie, in kooi (VOGEL) 2.017 een kanarie (zwart rood mozaïek type 1) en kooi 10.000 is gereserveerd voor agapornis roseicollie en natuurlijk zit er in kooi 11836 een duif van een jeugdlid.

Er werden in totaal 301 zangkanaries ingezonden.
De kleurkanaries is net als alle andere jaren de grootste groep met ruim 3700 stuks.
Er zijn 300 witte kanaries en bijna 500 gele (zonder mozaïek)
De postuurkanaries zijn ook goed vertegenwoordigd met maar liefst 1944 vogels.

Aan zebravinken vindt u 689, Japanse meeuwen 239 en van de altijd tot de verbeelding sprekende vogels, de gouldamadines zijn er bijna 200.

Er zijn 71 hybriden ingezonden van kanarie x Europese vogel. Wij weten dat niet iedereen staat te juichen bij deze kruisingen, die overigens vaak heel mooi zijn om te zien.

Van onze logo-vogel de goudvink vinden er nog geen 50, terwijl de groenling 90 keer is ingeschreven; van de putters zijn er 57.

De aanvankelijk strijd tussen de standaard grasparkiet en de kleine kleurgrasparkiet, vroeger ook wel het winkelparkietje, lijkt nu definitief gewonnen door de kleinere broer/zuster.
De standaard grasparkiet werd 146 keer ingeschreven en de kleine kleurgrasparkiet 219 keer.

Een groep die ook altijd goed vertegenwoordigd is zijn de forpussen, dit jaar 105.
Bij de kromsnavels zijn natuurlijk zoals altijd de agaporniden het beste vertegenwoordigd; er zitten er maar liefst 708.
De neophema’s zijn er in totaal met 161 stuks en de valkparkieten met 124.
Kennelijk steeds meer liefhebbers voelen zich aangetrokken tot de duiven, er zijn er maar liefst 207.

De groep grondvogels omvat 135 vogels. Wij hopen van harte dat die ook te zien zullen zijn en niet vanwege de vogelgriep moeten worden geweerd.

Er zijn in totaal 224 jeugdinzendingen, waarvan 7 in de categorie zang.

Het zijn nog steeds respectabele aantallen, maar ik hoorde dat het totaalplaatje toch met ongeveer 2000 naar beneden moest worden bijgesteld.
We mogen hopen dat dit gegeven geen trendsetter zal blijken.

Wat ik nog steeds als een gemiste kans beschouw is de teloorgang van de samenwerking tussen Parkieten Sociëteit en Aviornis en de ANBvV gedurende de laatste bondshows te Zutphen.
Zoals we weten zijn NBvV en ANBvV inmiddels samengevoegd en is die samenwerking met PS en AO op de bondsshow op een laag pitje gekomen.
We weten ook dat VOGEL 2017 voor de laatste keer in de Americahal te Apeldoorn plaats zal vinden.
Hopelijk biedt de nieuwe locatie ook mogelijkheden om voornoemde samenwerkingsverbanden weer op de rails te zetten, waarmee een significant bredere show neergezet kan worden.

quote: De aanvankelijk strijd tussen de standaard grasparkiet en de kleine kleurgrasparkiet, vroeger ook wel het winkelparkietje, lijkt nu definitief gewonnen door de kleinere broer/zuster.
De standaard grasparkiet werd 146 keer ingeschreven en de kleine kleurgrasparkiet 219 keer. einde quote.

Dit gegeven is uiteraard te beperkt om conclusies aan te verbinden, maar desalniettemin wel interessant.

Zoals bekend wordt er -althans voor wat betreft TT vogels- naar een bepaald doel gefokt en geselecteerd en dat doel is omschreven in de vorm van een standaard.
De bonden hebben decennia lang uitsluitend een aanzienlijk forsere vogel, met een afwijkend postuur ten opzicht van de oorspronkelijke wilde grasparkiet gevraagd.
Het heeft er nu alle schijn van dat de liefhebbers in het land hieromtrent toch een iets andere wens/mening hebben dan de commissie die ooit de standaard op papier heeft gezet.

In de loop der jaren heb ik gemerkt dat het onderwerp in den lande ook wel degelijk leeft en dat er in toenemende mate vraagtekens worden geplaatst bij het in de standaardomschrijving gevraagde 'aanzienlijk grotere formaat' ten opzichte van de oorspronkelijke soort specifieke kenmerken.

Hans, een aantal van de Belgische bonden en de ANBVV hebben hier een interessante stap in gezet door bij agaporniden een bandwijdte te vragen van een geaccepteerde maat voor deze soorten. Dit om te voorkomen dat de grootste vogel wint waardoor er voor liefhebbers minder de druk is om op groter en groter te selecteren.

Dit trouwens naar voorbeeld van de valkparkieten werkgroep die als eerste die stap gezet hebben met hun soort.

Ja, daar had ik ook al wat over gehoord Daniel en het is wat mij betreft een positieve ontwikkeling.

Ooit heeft iemand een 'fors postuur' gekoppeld aan 'goede kwaliteit', en daar zijn we gezamenlijk decennia lang achteraan gehobbeld. Als je even verder kijkt blijkt echter dat die stelling iets meer genuanceerd ligt.