De papegaai leefde de laatste maanden in een dierenkliniek in Tampa, Florida.

Denk niet dat de papegaai de laatste 13 maanden als een verrijking van zijn leven heeft ervaren, al die stres van de behandelingen.
Het is meer voor de gemoedsrust van de bezitter.

Ieder naar draagkracht lijkt me het meest gewenst.

Ik lees liever zo'n bericht dan hier regelmatig te lezen hoe mensen aanklooien met medicijnen omdat een mestonderzoekje geld kost.
"ik heb nu dit middel gegeven en dat en daarna dat maar de vogel is nog steeds ziek, iemand nog een idee?"

ja Ton,
dat snap ik;
maar als je weinig te besteden hebt
en van vogels houd
en ermee wilt proberen te kweken,
stel je vragen op dit forum
en dan probeer je zelf zo'n vogel te helpen.
heb ik zelf ook gedaan
en dan vond ik het echt niet leuk
als zo'n vogel toch dood ging.
Peter.

ik begrijp wel wat je bedoeld digipeet, maar ik begrijp je voorganger ook goed, want ik erger mezelf regelmatig aan de zielige advertenties op marktplaats met de meest uiteenlopende "smoesjes"tot aan de kinderen ervoor gebruiken om aan een gratis papegaai te komen wegens weing financiele draagkracht, maar hij krijgt wel een liefdevol thuis wordt er dan gezegd.
Nu mijn punt : als je al niet eens de financiele draagkracht hebt om zo'n vogel aan te schaffen, hoe zit het dan met de verzorging? wat als zo'n beetsje ziek wordt, iets mankeerd? hoe gaat die persoon het dan bekostigen? als ie ziek is helpt de liefde hem echt niet hoor, dus als je de middelen niet hebt zint dan eer ge begint.
Dus "aanrommelen/ expirementeren"vanwege het feit dat je geen geld hebt vind ik ( maar dat is geheel persoonlijk) dat je eigenlijk de hobby niet kunt betalen, want we zullen allemaal van tijd tot tijd best een zieke vogel in ons bestand krijgen, en ik ben van mening dat je zo'n beetje dan zijn verzorging niet mag onthouden.

poe wat een geld, ik zou dat persoonlijk zelf niet doen. het beestje is al 42 jaar oud een mooie leeftijd vind ik, en kanker is haast niet te bestrijden voor zo,n dier. chemo moet ook erg pijnlijk zijn en aangezien je zo,n dier niks kan uitleggen is het alleen maar stress gepaart met pijn. nee dan besloot ik het uit zijn lijden te verlossen en een ander dier(en) een goed leven te geven. verdriet heb je toch de eerste weken. dus heb niks met zuunig te maken maar meer realiteit

klopt, ik doel mn op zorg, niet onnodig rekken , uit "eigen belang om hem nog even bij je te hebben" als blijkt dat ie geen kans op redding heeft uiteraard uit z'n leiden verlossen. Maar je weet nu eenmaal als je aan beesten begint dat het je geld kan kosten,, en dan vind ik het geen excuus om een beest zijn zorg te onthouden toch?

ik persoonlijk zou het ook niet gedaan hebben.
maar ik denk wel dat je hier eingelijk helemaal niet over kunt oordelen.
ik bedoel ieder mens gaat op een andere manier met dit soort situaties om en voor de een gaat dit verder dan voor de ander.
helemaal als je niet op het geld hoeft te letten.

groet bert

quote

---

Hoe ver gaat de "nuchtere Nederlander"?

---

Tja, zijn we nog wel zo nuchter, Peter? Is het al niet uiterst decacent om een "partij voor de dieren" in de kamer te hebben? Ik schaam me een beetje om het een buitenlander te moeten uitleggen eigenlijk.
Misschien moeten we eens ernstig nadenken over een terugkeer naar de Nederlander die "het schuurtje bij het huisje" wist te houden.

Ik denk dat de nuchtere nederlander ook zijn eigen zal afvragen of die vrouw het geld makkelijk kon missen of niet.

Misschien geeft zij het net zo makklijk uit aan haar huisdier als de gemiddelde vogelliefhebber 100 euro uitgeeft!!

Een groot deel van de nederlanders is verre van nuchter, maar dat blijkt meer uit de opkomst van andere politieke bewegingen dan de partij van de dieren die op een tamelijk stabiele en normale manier in de kamer gekomen is.

Verder is het maar net waar je prioriteiten liggen: geld dat besteed wordt aan welzijn en gezondheid van dier of mens lijkt me zinniger dan aan overbodige materiele luxe zoals exorbitante villa's, auto's etc.
Wat dat betreft is Nederland overigens een fantastisch land: ook met een 'laag' inkomen kun je door scherpe keuzes te maken veel voor elkaar krijgen en bijvoorbeeld je hond zo nodig laten opereren.

Decadent is Nederland wat dat betreft zeker wel. Het is maar wat je belangrijker vindt: een grote flatscreen tv of een operatie voor je huisdier; diezelfde tv of goed onderwijs.

Het decadente van Nederland is dat het gros van de mensen (inclusief veel mensen met lage inkomens) absurde bedragen uitgeven aan dergelijke luxegoederen, maar klagen zodra ze een (vaak veel) kleiner bedrag kwijt zijn aan bijvoorbeeld zorg of onderwijs(middelen) voor hun kinderen.

Kortom, mijns inziens is materialistische decadentie een veel groter en wijdverspreider probleem dan huisdieren decadentie.

Ik heb het inderdaad niet over het feit of iemand er zoveel geld aan uit mag/kan geven. Mijn gedachte gaat ook uit naar het beetsje zelf. Je ziet namelijk dat in 9 van 10 gevallen zo'n extreme zorg meer utigevoerd wordt om het geweten van de eigenaar te sussen en niet met het oog op het welzijn van het dier. Want ik ben nog steeds van mening "dat ik mijn huisdier heb voor mijun plezier, en voor mijn plezier hoeft het diertje niet te lijden."
Zo'n chemokuur, in dit geval, is voor een mens al geen pretje, en dat zou ik een dier niet aan willen doen. (voor een mens vind ik dit een heel ander verhaal, maar ook persoonlijk)

We dwalen af, maar een partij voor de dieren vind ik een stuk minder erg dan de parij die achter een idioot aanloopt.
Dáár schaam ik me voor.

Voor huisdieren heb ik veel over, maar wel met de overweging of het in het belang van het dier is.

Inderdaad moet medische zorg nog wel zinvol zijn voor het dier (of mens) zelf, d.w.z. het moet perspectief in de vorm van een zinvolle verlenging bieden. In dit geval is zeer te betwijfel of dat zo is. Daarbij is kwaliteit van leven zeker zo belangrijk als kwantiteit.

@Ton
De door jou bedoelde partij is er een waar ik me eveneens voor schaam. Wat dat betreft zijn we het eens.
Als ik daarnaast mag uitleggen wat ik bedoel met mijn opmerking over de Partij vd Dieren:
Allereerst heb ik niets tegen deze partij en ben het zelfs vaak met ze eens. Waar mijn schaamte uit voortkomt is het feit dat in vele landen de mensen uit pure noodzaak stemmen (áls ze al mogen stemmen!) op partijen die nog enige verlichting kunnen bieden waar het gaat om "simpele" zaken als voldoende te eten, gas en licht, medische en sociale voorzieningen, onderwijs enz. Dat wij het hier economisch en sociaal zó goed hebben, dat wij het ons kunnen veroorloven om op een dierenpartij te stemmen, vind ik moeilijk uit te leggen aan mensen die amper genoeg hebben om van te leven.

Het uitgeven van ruim 50.000 euro voor het iets langer in leven houden van een huisdier, valt voor mij in dezelfde categorie.

@Johan
Ik zou graag reageren op je post van 14:54:51 ,daar staat namelijk een aantal opmerkingen in waar ik het hardgrondig mee oneens ben, maar dat zou enkele a4-tjes kosten en bovendien teveel off-topic raken.
Wellicht kunnen we hier eens bij een goed glas wijn over van gedachten wisselen. Je bent van harte uitgenodigd.