Ik ben op zoek naar artikelen geschreven over Psittinus cyanurus (Blauwrugdwergpapegaai) en dan met name de artikelen geschreven door Jose Appels. Ik heb er 1 uit 2001 gepubliceerd in de Parkietensocieteit, maar ik weet dat ze er nog meer geschreven heeft en ik ben name benieuwd naar de voeding die ze haar vogels gaf.

En nee ik ben niet van plan deze soort te gaan houden.

https://journals.tdl.org/watchbird/index.php/watchbird/article/view/1431/1408

Bedankt, maar ik had de AFA watchbird artikelen al gevonden.

Hoi Daniel, in de volgende magazines vind je kweekverslagen waaronder die van José:
Onze vogels 5-92 (eerste NL kweek), 6-98.
Parkieten Sociëteit 5-97
Pakara 1-96, 2-99, 3-99
Papageien 5-97, 2-99, 3-01, 6-02
Allemaal alweer van een tijdje geleden dus.

Ik begreep van José dat bij haar laatste geslaagde kweeksuccessen granaatappel of passievruchten van doorslaggevend belang waren, ik weet alleen niet meer welke van de twee.

Groeten Michel

PS jan 2013, pag 16 ev.
Het gedeelte voeding staat op pag 19, waar o.a. granaatappel wordt genoemd.

Bedankt heren, dat is de informatie die ik zocht.

Ondertussen meerdere mensen gesproken en artikelen gelezen en interessant om te lezen dat qua voeding de soort niet heel lastig blijkt te zijn en dat de vogels van Jose Appels flink oud zijn geworden. Het voornaamste obstakel voor de soort ingevangeschap lijkt de kweek te zijn welke niet heel voorspoedig verloopt. Zeker gezien de aantallen waarin de soort in het verleden is ingevoerd had ik meer resultaat verwacht. De vraag is dus waar ligt het probleem?

Destijds stierven er vrijveel import vogels binnen 6 maanden.
Niet alleen deze soort ( er zijn er nog wel 50 te noemen ) kunnen zich moeilijk aanpassen aan het avicultuur klimaat.
Zeker in die tijd dat je makkelijk eens iets anders kon proberen.
Volgens mij zijn dit soort vogels niet geschikt om in colectie's te houden waar veel verschillende soorten in opgenomen zijn

Heb enkele jaren koppels Blue Rumpeds gehouden. Idd geen problemen ondervonden bij het houden. Erg leuke en rustige vogels die een heel mooi geluid maakten. Bij sommigen groeiden de snavels door ondanks de knaagtakken waar ze overigens ook weinig gebruik van maakten. Ermee gekweekt heb ik nooit. Uiteindelijk zijn mijn vogels ook naar J Appels gegaan. Naar mijn ervaring waren de poppen dominant over de mannen, hoewel dit nooit tot bijterijen of andere problemen heeft geleid. In dezelfde ruimte waren (natuurlijk in aparte kooien!) ook koppels Poicephalussen, Aratinga's, Neophema's en Brotogerissen ondergebracht. Ook als de andere vogels herrie maakten belev de Blue Rumpeds er erg rustig onder.

Dundieje, als ik heb al jaren citroenparkieten en als ik denk aan de begin jaren 90 dan was dat een soort die we eigenlijk niet hadden moeten importeren. De uitval was enorm. Het verschil is dat deze soort wel kweekte. En tegenwoordig heb ik mijn vogels gewoon buiten en dit gaat uitstekend. Dat had ik 20 jaar geleden niet moeten doen. Het beeld dat houders van Blue-rumpeds met vertellen lijkt me veel meer op de ervaringen met verschillende brotogeris soorten (Bijvoorbeeld Tui en goudvleugel). Houden geen enkel probleem, maar kweken doen ze niet. Met als gevolg dat je ze bijna niet meer vind.

Ik ben het met je eens dat we niet terug moeten naar wildvang, maar dat betekend niet dat we niet moeten blijven proberen met de vogels die we hebben.

indien proberen inhoud dat je de ruimte de tijd en de middelen hebt om hier serieus mee om te gaan,
dan heb je helemaal gelijk.

Dat is vanzelfsprekend. Ik had 2 weken geleden een discussie met wat lorikwekers. Enkele Duitsers voerden het zogenaamde Neff-dieet en dat betekende behalve de door Neff ontwikkelde voeding ook dat ze 3 a 4 keer per dag nieuwe voeding verstrekten aan hun vogels. Voor de meeste mensen is dit onmogelijk door hun werk, maar aan de andere kant waren hun resultaten er ook naar. En dat roepte de vraag op of je wel kwetsbaardere lories moest houden als je niet de regime aan kan houden. En dat was wel een lastige discussie.

als het belang, voor behoud van soorten in gevangenschap zou zijn,mocht dit eigenlijk geen discussie zijn.

We weten allebei dat de praktijk vaak anders is. Kijk alleen al naar het probleem als 1 kweker een losse man heeft en een ander een losse pop van een soort die weinig voorkomt. In de meeste gevallen zullen ze allebei willen kopen maar onder voorwaarden je vogel uitlenen of verkopen blijkt dan erg lastig.

Ja, over die praktijken heeft Tony Juniper in 2003 een hele verhandeling geschreven in zijn boek the "Spix Macaw, the race to save the World's rarest bird".

weet niet of dit linkje hier geplaatst mag worden, maar zie ze zowaar te koop staan:

https://www.vogelmarkt.net/add_detail.asp?ber_id=890639&rub=13