De natuurlijke populatie van de naar Edward Lear vernoemde Ara, Anodorhynchus leari, werd door middel van intensieve beschermingsmaatregelen opgekrikt van 228 resterende exemplaren in 2001 (status ernstig bedreigd) naar een ietwat veiliger aantal van 1500 exemplaren (status bedreigd) in 2019.

Maar niet gehinderd door ook maar het minste greintje verantwoordelijkheidsgevoel heeft de Braziliaanse regering onder leiding van Jair Bolsonaro nu een geschikte locatie gevonden voor een windturbinepark en daartoe ook al een 20 jaar lopend contract gesloten.
Eerst 28- en daarna nog eens 53 grote windturbines inclusief een 50 km lang transmissienetwerk en bijbehorende menselijke activiteiten vlak bij het laatste bolwerk van deze zeldzame ara’s, een in de afgelopen 30 jaar met moeite veilig gesteld en beschermd gebied van 1500 ha.

Natuurorganisaties classificeren deze ontwikkeling als risicovol voor de ara’s.

hoe gestoord moet je zijn . Gaat uiteindelijk niet om de Lears te beschermen maar de eigen zakken te vullen .

Dat windturbine park dient het landsbelang en levert banen en geld op...hoe simpel.

De ara's kosten geld en dient alleen het belang van een kleine groep mensen cq natuur organisaties die hier oog voor hebben....hoe wrang dat ook moge zijn.

Het is iets gecompliceerder dan alleen maar zakkenvullen.

Ik wou ook graag dat het anders was.

We zijn hier ook niet bepaald succesvol in het behouden van de weidevogel en het beschermen van de natuurgebieden.
Probleem is dat de mens niet tevreden is met een dak en wat beleg op het brood.