Karel schreef:
De arts heeft het ongetwijfeld bij het rechte eind, alleen kan ik een vergroot hart (waarvan ik de symptomen uit ervaring ken) totaal niet rijmen met "zachte kuchjes" en "veelvuldig de snavel langs de zitstok strijken".

De arts constateerde een hart met sterk verdikte linker hartspier waarvan een duidelijk echogram gemaakt is.
Dit lijkt me niet typisch een 'vergroot hart'.
Verder is het zeer aannemelijk dat door inefficiënt gebruik van de longen als gevolg van hartfalen er water achterblijft in de longtoppen.
Dit zou 'longoedeem' kunnen betekenen.
De overtollige vloeistof vloeit weer terug via de trachea in de bek en dit zou het slikken kuchen en strijken kunnen verklaren.
De laatste 7 tekstregels zijn mijn interpretatie en daardoor hypothetisch te noemen zijn.
Maar ik voel een zekere waarheid hierin.

Klinkt zeer aannemelijk, maar was dit vocht dan niet eerder op de longfoto's te zien?

NB Een verdikte hartspier en een vergroot hart is hetzelfde. Zie:http://nl.wikipedia.org/wiki/Cardiomyopathie
onder het kopje "Hypertrofische (obstructieve) cardiomyopathie".

Volgens diverse onderzoekers;

Bij ijzerstapelingsziekte bij vogels zijn de symptomen zeer divers, gaande van geen enkel symptoom,
suf zijn, zwakte, vermageren, buikopzetting door leverzwelling en ascites gevolgd door dyspnee
acute sterfte
Diverse onderzoekers beschreven ook het voorkomen
vederpikken en evenwichtsproblemen.
Op autopsie wordt een vergrote,
geelbruinig gekleurde lever aangetroffen naast ascites en een vergroot
hart. Ascites wordt niet
gezien bij toekans. Hartfalen zou beschouwd
worden als een eindstadium .

Hopelijk is het bij de beo een andere kwaal,die wel te verhelpen is.

Groeten Rene

Ook Eddy Merkx heeft een vergroot hart. Hij won 252 wielerwedstrijdenwedstrijden en 5 keer de tour de France. Hij is nu 68.

Voor een van mijn honden werd door de plaatselijke dierenarts na consultatie en behandeling (55€) een medicijnkuur voorgeschreven waarvoor ik de medicijnen bij hem kon bekomen, 75€ per maand.

Ik heb de hond in de wagen gestoken 100 km naar een bevriend dierenarts gereden.,45€ betaalt en het probleem was definitief opgelost.

Mvg
Dirk

dirk, misschien kreeg u hond epo, en kan hij nu de tour de france uitlopen

@Dirk

Ook dat is een afweging en keuze die ieder voor zichzelf moet maken.

Karel;
De hond had zwaar ontstoken anaalklieren en uit ervaring weet ik dat spoelen de enige kans is op genezing. Een werkje dat niet elke arts onder de knie heeft. Zeker niet bij een nogal humeurige Mechelaar.

Epo hebben mijn honden nog niet gekregen; iets te duur.

mvg
Dirk

Dirk, je bent mij, noch een ander, uitleg verschuldigd. Ik twijfel er geen moment aan dat je de juiste beslissing hebt genomen.

Ik wil maar zeggen dat de hond nu nog altijd in leven is ( ondertussen 14 jaar).
En dat de dure oplossing van veearts 1 er een was die de hond nooit had overleeft.

Mvg
Dirk

Ik dacht even dat je met "definitief" iets anders bedoelde!

Wat was de oplossing voor 45euro?

De oplossing voor zwaar onstoken anaalklieren is dmv een kromme naald de klieren spoelen met een desinfecterend middel (vb water met dethol)en leegknijpen. Dit meerdere malen na elkaar.

Het inbrengen van de naald verijst wat beroepskennis en het spoelen en ledigen van de klieren is niet echt aangenaam.

mvg
Dirk

@Duvel

Hoe gaat het inmiddels met de beo?

Kun je overigens mijn vraag nog beantwoorden:

quote

---

Klinkt zeer aannemelijk, maar was dit vocht dan niet eerder op de longfoto's te zien?

---

@Duvel,

En heb je mijn bijdrage nog gelezen

groeten rene

@Molineti,
Natuurlijk las ik je post met belangstelling maar weet niet of er Ascitis in het spel is.
Echter begrijp ik dat je op 'waterbuik' doelt.

Met Jacco gaat het wonderwel redelijk tot goed.
Aan eetlust geen gebrek.
Er is nog wel af en toe iets te horen van een kuchje en een 'kreuntje' en zéér belangrijk, hij zit voornamelijk op zijn hoogste stok.

Vanavond na het verzorgingsprogramma post ik weer!

@Karel,
Volgens Ingrid was er niets afwijkends te zien aan de eerste twee R.foto's.
Later kwam P. Bastiaansen erbij en besloot met mijn toestemming om een 3de R.foto te maken.
Dit bracht een afwijking aan de R.hartspier te voorschijn.

Om dit zeker vast te stellen werd de echomachine ingeschakeld en nog nooit heb ik zo'n realistische weergave gezien van de bewegende organen in zo'n vogellijfje gezien!

Het hartje klopte wel zo'n 300 keer per seconde!
Een openbaring die ik niet gauw vergeet.